Droga Krzyżowa 27.03.2020

transmisja o godz. 19.00 na stronie Facebooka:

https://www.facebook.com/ParafiaPwSwMikolajaWPapowieTorunskim

Wstęp

Stanąć na drodze nie jest trudno ale zrobić pierwszy krok może wydawać się niewykonalny. Patrząc na nią oczami Jezusa, proponuję Ci, abyś ruszył z miejsca i w poszczególnych stacjach Drogi Krzyżowej przyglądnął się historii swojego życia. Zatrzymaj się przy każdej ze stacji i na chwilę odpocznij. Stań w prawdzie bracie i siostro, bo droga choć długa i kręta, to czasami musi boleć aby fałszywy obraz miłości został zmiażdżony.

Stacja I – Pan skazany na śmierć

Czy twoje TAK w Ogrójcu przeplatane było strachem i niepewnością? Jak wielkim zaufaniem darzyłeś Jezu tego, który Cię posłał? W pełni oddany i zanurzony w jego: „bądź wola Twoja” otworzyła Ci drogę ratunku … ratunku dla nas. Nasza młodość miała być barierą do tego, aby stanowić dobre małżeństwo. Osiemnastolatko-wie? co wiedzą o życiu? wychowaniu dzieci? Strach i niepewność towarzyszyło nam, zanim wypowiedzieliśmy wspólne TAK. Decyzja jaką podjęliśmy, postawiła nas w nowym i nieznanym miejscu o nazwie rodzina. Dla jednych obserwatorów śmierć, a dla drugich nowe życie. Panie Jezu Ty potrafiłeś wybrać i pójść drogą boleści, która okazała się uzdrowieniem. Pozwól nam podejmować każdego dnia decyzje, które zaprowadzą nas do celu – spotkania z Tobą.

Stacja II - Pan Jezus Bierze Krzyż Na Swoje Ramiona

Obolałe ramiona nie odmówiły dodatkowego ciężaru. Z miłością i pokorą przyjąłeś krzyż, który konsekwentnie dźwigałeś do końca. Twoje kocham - więc idę, stało się piękną lekcją miłości do człowieka. Nowa rodzina, nowe obowiązki, nowe wyzwania, całkiem nowe życie… i pierwsze napotkane na drodze kamienie, które wydają się krzyczeć w naszą stronę o trudach codzienności. Nerwowość temu towarzysząca zabiera nam radość z bycia ze sobą. Pierwsze kłótnie, nieporozumienia, zanikający dialog to ciężar, który staramy się podnieść, aby pójść dalej. Tylko dlaczego każde z nas próbuje dźwigać je osobno? Przecież to nasze kamienie – wspólne. Panie Jezu – naucz nas dźwigać krzyż codzienności, który często uwiera, niekiedy przeszkadza. Krzyż codzienności, który tak naprawdę kształtuje nas i wzmacnia naszą relację.

Stacja III - Jezus upada po raz pierwszy

Przytłaczający ciężar krzyża ugiął Panie twe kolana, kładąc Twoją doskonałość na równi z ziemią. Normalnie po ludzku, mają prawo być słabsze i przy tak ekstremalnym wysiłku drżące. Chciały odpocząć, na krótką chwile, aby nabrać znów sił i iść dalej - do celu. Kochana żono. Każdy mój upadek dedykuję Tobie. Oddaje Ci w pełni każdą ranę i każde otarcie, ponieważ to Ty je opatrywałaś i leczyłaś. Nie zważając na moje obelgi i gniew, przychodziłaś z pomocą abym mógł się podnieść jako mężczyzna, mąż i ojciec. Twoje łzy były moim prawdziwym upadkiem, który tylko dzięki Tobie, przerodził się w umiejętność walki o nas na drodze do zbawienia. Panie Jezu, dodaj mi odwagi i siły, abym potrafił powstawać i na nowo odzyskiwać utraconą godność.

Stacja IV - Jezus spotyka swoją Matkę

Jeden moment, krótka chwila, szybki dotyk i zapach bliskiej Mu osoby pozwoliły znaleźć dodatkową siłę, aby kontynuować dzieło zbawienia. Co czułaś Ty Matko, mając Go w rękach tą krótką chwilę? Kochany mężu. Próbuję wyobrazić sobie tą scenę drogi krzyżowej. Poczuć ból, który Jej towarzyszył. Gdybyś to był Ty, czy potrafiłabym stać pokornie, przeniknięta mieczem boleści? Serce do serca w chwili kiedy nic więcej nie mogę lub nie potrafię. To Ci oddaję. Jezu – prowadź mnie, otwieraj mi oczy na niewidzialne, usta na niewypowiedziane, bądź mi drogowskazem w moim życiu - żony, matki i córki.

Stacja V- Szymon z Cyreny pomaga Jezusowi

Czy przez cztery wcześniejsze stacje tej drogi krzyżowej, szukałeś Panie wzrokiem osoby która mogłaby Ci ulżyć w cierpieniu? Jako młodzi rodzice chcemy udowodnić wszystkim wokół, że nowa sytuacja nie jest dla nas wielkim wysiłkiem. Biorąc na siebie coraz więcej, przestajemy oczekiwać pomocy od siebie nawzajem. W pewnej chwili ciężar wydaje się zbyt wielki, co wywołuje tęsknotę i wewnętrzną prośbę o uwagę – krzyk. Męska duma nie pozwala młodemu ojcu prosić, a presja otoczenia utwierdza młodą mamę w przekonaniu, że nie powinna, bo nie wypada. Każde z nas szukało pomocy w milczeniu. Panie Jezu, Ty pozwoliłeś unieść swój krzyż Szymonowi. Naucz nas wzajemnego wsparcia w sytuacjach trudnych, gdzie dominuje zwątpienie i rozpacz.

Stacja VI - Weronika ociera twarz Jezusa

W umęczonej twarzy Jezusa, chwile wytchnienia znalazła nawet chusta, która z rąk Weroniki dała Mu poczucie świeżości, a w nagrodę otrzymała Jego odbicie, obraz męki na świadectwo innym. Kochany mężu. Czy potrafię postąpić jak Weronika? Przedrzeć się przez tłum rosłych żołnierzy i z czułością otrzeć Twoją twarz? Czy potrafię trwać przy Tobie w chwilach, gdy dotyka Cię po-garda, niesprawiedliwość, zwątpienie? Tak często brakuje mi odwagi, aby wybrzmieć i towarzyszyć Ci w sytuacjach kiedy mnie najbardziej potrzebujesz. Choć moja dusza woła to moje zewnętrzne „JESTEM” wybrzmiewa bardzo skromnie, nieśmiało. Jezu, proszę o odwagę jaką miała św. Weronika. Zamieniaj słowa w czyny, aby obraz mojej miłości znalazł odbicie w oczach mojego męża.

Stacja VII - Jezus upada po raz drugi

Bóg, który walczył i człowiek który upadł. Pokazałeś Jezu, że kolejny upadek jest tylko przystankiem przed następnym, który musiał nadejść. Twoja mowa ciała uczy, by walczyć, zawierzając Bogu ten moment kiedy brakuje po raz kolejny sił. Kochana żono. Pierwszy upadek miał być ostatnim. Obiecałem sobie, że nigdy nie pozwolę spłynąć Twoim łzom ponownie, a teraz znowu ciężko je policzyć. Zderzenie się z moją niekonsekwencją wywołuje ból duszy i totalną rezygnację w to, że potrafię inaczej. Każdy mój upadek odbiera mi część mnie samego, zanikam. Jak się podnieść Jezu z upadku, który miał się już nie wydarzyć. Jak spojrzeć Panie w Twoje oczy, kiedy powtarzalność moich grzechów nie pozwala mi podnieść głowy. Proszę po raz kolejny – podnieś mnie Jezu i prowadź do Ojca.

Stacja VIII - Jezus spotyka płaczące niewiasty

W sytuacji kiedy Ty Panie potrzebujesz pocieszenia, pocieszasz. Oddajesz siebie innym, aby ukoić ich cierpienie. A co z Twoim Jezu? Kto przytuli i pocieszy Ciebie? Tak niewiele trzeba. Wystarczy jeden gest, dotyk, dobre słowo, aby okazać wsparcie i swoją gotowość do pomocy, której każde z nas tak bardzo potrzebowało. Płacz, który został zdławiony i śmiech, który został przerwany rzadko wybrzmiewa, a czy nie powinien być wpisany w naszą codzienność? Panie Jezu, dziękujemy za Twoje pocieszenie. Spraw, byśmy zawsze szukali pociechy u Ciebie i stawali się dla siebie prawdziwym pocieszeniem.

Stacja IX - Jezus upada po raz trzeci

Kolejny, trzeci, bardziej bolesny i na pewno trudniejszy od dwóch wcześniejszych. Wstajesz Jezu, bo widzisz już cel. Twoja ziemska droga pomału dobiega końca. Co odczuwasz Panie? Smutek czy radość? Choć ciało płacze, Ty wciąż pewnym krokiem zmierzasz konsekwentnie aby nas uwolnić. Kochana żono. Potrafię nazwać swój grzech i to chyba jedyny sukces moich upadków. Gdyby nie jasność, która wypłynęła z Twojej modlitwy, nie byłbym w stanie odnaleźć siebie i wejść na drogę, którą nazwałem POZNANIEM. Ta droga daje mi nadzieję, że krzyż będzie lżejszy, a serce bardziej otwarte. Jezu pokazujesz, że żaden upadek nie musi być ostatni, z Tobą chcę powstawać i iść dalej.

Stacja X - Jezus z szat obnażony

Obnażono prawdę, której wcześniej nie chcieli widzieć. Poranione ciało nie miało nic do ukrycia. W pełni oddane, okaleczone, w oczekiwaniu na to, co się musiało wypełnić. Mnóstwo ukrywanych emocji, brak szczerości, tajemnice i moment, kiedy wszystko wybrzmiało. Pamiętamy ten dzień oboje. Cały bagaż niewypowiedzianych słów i niezrealizowanych obietnic, rozsypał się w jednej chwili, ukazując rzeczywisty obraz naszego małżeństwa. Staliśmy razem na swojej Golgocie, a krzyczący tłum stanowiliśmy wyłącznie my. Prawda pragnęła wybrzmieć i tak się stało. Panie Jezu, bez względu na to, jakie próby spotykają nas obecnie i spotkają w niedalekiej przyszłości, codziennie chcemy stawać w prawdzie i obnażać swoje niedoskonałości, aby móc się wzajemnie odradzać.

Stacja XI - Jezus przybity do krzyża

Każde uderzenie w gwóźdź to nasze uwolnienie. Przyjąłeś ich tak wiele Panie, rozwierając swoje dłonie, które w moich oczach było zaproszeniem dla nas. „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię” (Mt 11, 28) Chociaż nie na krzyżu i bez widocznych ran, przybijaliśmy sobie nawzajem swoje słabości. Ze złością, brakiem pokory i szacunku odsuwaliśmy się od siebie. Żadne z nas nie godziło się na to, by przyjąć pod rozwagę możliwość rezygnacji, odpuszczenia. Gwóźdź za gwoździem z dziwną satysfakcją, kto silniejszy i wytrwalszy. Panie Jezu Ty przyjąłeś gwoździe, abyśmy my nie musieli tego robić. Prowadź nas w codzienności i naucz omijać sytuacje, w których sięgniemy po pierwszy gwóźdź.

Stacja XII - Śmierć na krzyżu

Ostatni oddech i zamykające się powieki kończą Twój żywot, Panie, jako człowieka. „Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity” (J 12) Obumrzeć, by się narodzić na nowo. Obumrzeć dla siebie nawzajem, aby móc nauczyć się kochać z dziecięcą ufnością. Tego potrzebowaliśmy. W jednej chwili poczuliśmy to, co tłumy serc opłakujące śmierć Jezusa pod krzyżem – poczucie straty. Panie Jezu, ufamy, że ze śmierci może się zrodzić życie.

Stacja XIII - Jezus zdjęty z krzyża

Nie było już bólu i cierpienia. Ciało z obojętnością oddało się w ręce tych, którzy pragnęli go bardziej niż Ty sam. Każda z ich rąk marzyła o odwzajemnionym, ciepłym dotyku, a wnętrze prosiło o krótką chwilę dialogu, który w danej chwili nie nastąpił. Czas pomiędzy śmiercią, a naszym „zmartwychwstaniem” znalazł miejsce przy wspólnym stole. Pozwoliliśmy wybrzmieć słowom niewypowiedzianym z pełną szczerością i w ciszy, której tak brakowało, a która w pewnym momencie sama zaczęła krzyczeć. Zakurzony stół nakryliśmy sobą i to była najbardziej obfita kolacja w naszym życiu. Panie Jezu, naucz nas rezygnacji ze swojego egoizmu i wygody, dając nam w zamian miłość, otwartość, szacunek i przywiązanie.

Stacja XIV - Pan Jezus złożony do grobu

Miłość spoczęła w grobie oddając całą siebie. Nigdy nie zmuszała, ale cierpliwie czekała – na czas, który miał nadejść. Zostawiliśmy przeszłość, pamiętając o błędach. Każdy kolejny dzień rodził w nas tęsknotę za sobą i przemieniał nasze wnętrza. Uczyliśmy się siebie z pokorą i zrozumieniem. Ukryta miłość doczekała się naszej uwagi i pokazała nam jak cierpliwie i łaskawie znosić drogę, która prowadzi do świętości. Panie Jezu, pomóż nam codziennie rodzić się na nowo, aby doskonalej wypełniać nasze powołanie.

Zakończenie

Chcielibyśmy zakończyć rozważania tej drogi krzyżowej słowami „wykonało się”; ale doskonale wiemy, że przed nami długa droga, na której każdy napotkany kamień będzie przeszkodą i lekcją. Nie odrzucajcie go, ale pozostawcie na drodze dla innych. Nauczcie się go dźwigać i znosić tak, jak nauczył nas Jezus. Idźcie z Chrystusem, dobrej drogi, spotkajmy się na niej. Amen.

Anna i Łukasz Kozioł (małżeństwo z 19-letnim stażem, rodzice trzech synów: Gabriela (20), Fi-lipa (16) i Franciszka (5). Anna i Łukasz studenci Diecezjalnego Studium Rodziny. Łukasz członek wspólnoty dla mężczyzn „Grupa św. Józefa”.)

1. Dzisiaj zasłoniliśmy nasze krzyże w świątyniach ale i w naszych domach na znak przekonania że, dom jest też świątynią gdzie mieszka Bóg. Gdzie panuje przez swoją miłość wyrażoną przez krzyż żony, męża, chorych i cierpiących. Niech trud dźwiganego krzyża i prosty znak krzyża dzisiaj zasłoniętego niech pomoże nam odkryć głębię krzyża w wymiarze wewnętrznym, ukrytym - duchowym.
2. Wszystkie msze św niedzielne 7.30, 9.00, 10.30, 12.00, 18.00 oraz msza o godz. 18.00 w tygodniu będą transmitowane online na Facebooku a w tym tygodniu uruchomimy również transmisję w oknie na naszej stronie internetowej, wystąpiły małe problemy z dostępnością sprzętu , mamy nadzieję, że te trudności pokonamy w najbliższym tygodniu .
3. W niedzielę od godz. 15.00 do 15.30 udając się do kaplicy i kościoła będzie można przyjąć komunię św. poza Mszą św.
4. W tym tygodniu przypadają dni eucharystyczne:
   W I czwartek pamiętajmy szczególnie o kapłanach i módlmy się o nowe powołania do kapłaństwa.
   W I piątek jest dniem pojednania spowiadamy w Łysomicach od godz. 16.00 w Papowie od godz. 17.00. To też dobry czas aby okazać miłosierdzie i dokonać pojednania wśród najbliższych ale i wobec tych gdzie towarzyszy nam świadomość krzywdy i wyrządzonego zła. Niech najbliższy Piątek będzie naszym pojednaniem z Bogiem przez pojednanie się z bliźnim. To poważne zadanie na ten czas.
   W I sobotę odwiedzimy chorych z posługą od godz. 8.30.
5. W piątek zapraszamy na transmitowaną Drogę Krzyżową o godz. 19.00.
6. Dzisiaj po Mszy św. o godz. 12.00 spotkanie online z rodzicami i dziećmi przygotowującymi się do I Komunii św.
7. Spowiadamy codziennie na 30 min przed każdą mszą św., jesteśmy do dyspozycji również w innych porach, można skorzystać z naszych numerów tel podanych na stronie internetowej i skorzystać z rozmowy duchowej bądź umówić się na spowiedź w innym czasie.
8. Za tydzień niedziela palmowa niech w każdym domu w czasie liturgii rodzina posiada zrobioną własnoręcznie palmę tak abyśmy mogli ja wspólnie pobłogosławić przez ręce ojców, dziadków i synów.

Kochani

Obecna nadzwyczajna sytuacja przerasta wielu z nas. Proszę Was, abyśmy w tym trudnym czasie byli blisko siebie, interesowali się sobą i pamiętali o sobie. Oprócz troski o zdrowie potrzeba abyśmy zauważyli trudną sytuację finansową rodzin, które na stałe związane są z gospodarstwami ogrodniczymi.

Jako wspólnota wezwani jesteśmy do wrażliwość również w tej kwestii. Możemy w prosty sposób pomóc tym rodzinom, poprzez zainteresowanie się tym co maja do zaproponowania. Mężczyźni mogą podarować pęczek "Tulipanów" swoim kobietom i rozweselić ich stroskane twarze. Możemy "Bratki" posadzić w ogródkach i na cmentarzu. Kwiaty dzisiaj szczególnie mogą być sympatycznym prezentem. Kupując je od naszych rodzin możemy przyczynić się do poprawy ich trudnej sytuacji, w jakiej jeszcze się nie znaleźli.

Mam szczególnie na myśli rodziny z Łysomic: Państwo Rumińscy, Talkowscy i Olszewscy od wielu lat każdego dnia poświęcają swój czas i siły, aby inni mogli nacieszyć się pięknem kwiatow. Niestety, wobec tego jak załamał się rynek a perspektywy nie napawają optymizmem, my możemy podtrzymać promyk nadziei, że owoc ich trudnej pracy nie pójdzie na marne i będą mieli z czego żyć. Dlatego bardzo Was proszę, w miarę Waszych możliwości o wsparcie tych rodzin, poprzez kupno wypielęgnowanych przez nich kwiatów.

To doskonały materiał na dobry uczynek w tym Wielkim Poście :)
Wasi duszpasterze:
ks. Jarek i ks. Marcin

DRODZY PARAFIANIE

Zwracamy się z gorącą prośbą o zrozumienie nadzwyczajnych środków zapobiegawczych, które jesteśmy zobowiązani wprowadzić w związku ze stanem zagrożenia epidemicznego mając na uwadze obowiązujące akty prawne władzy państwowej i kościelnej.

1. Liczba uczestników Mszy Świętej nie może przekraczać 5 osób oprócz posługujących.

2. Dyspensa od udziału we Mszy św. niedzielnej udzielona przez Biskupa Diecezjalnego obowiązuje do odwołania.

3. Zachęcamy do brania udziału w transmitowanej Mszy św. W naszej parafii prowadzimy transmisję Mszy św. w dni powszednie o godz. 18.00 w niedzielę o godz. 7.30, 9.00, 10.30, 12.00, 18.00 na stronie parafialnej i Facebooku. Do uczestnictwa w Mszach świętych w kościele zapraszamy osoby, które zamówiły intencję mszalną na dany dzień. Wszystkim osobom, wykraczającym ponad dozwolone 5 osób, zostanie udzielona Komunia św. i wrócą do swoich domów.

4. Drogę Krzyżową w Piątek będziemy odprawiać i transmitować tylko o godz. 19.00.

5. Istnieje również możliwość transmisji uroczystości pogrzebowych na wyraźne życzenie najbliższej rodziny.

6. Spowiedzi św. słuchamy pół godziny przed Mszami św. istnieje również możliwość indywidualnego umówienia się na spowiedź i przyjęcie Komunii św. korzystając z nr telefonów kapłanów podanych na stronie parafialnej: www.swmikolaja.pl .

7. W niedzielę o godz. 15.00 do 15.30 udzielać będziemy komunii św. poza Mszą św. (na rękę) w kaplicy w Łysomicach i w Kościele w Papowie Toruńskim wiernym, którzy po ten sakrament przybędą, przy zachowaniu zasady nie gromadzenia się. Przypominamy o możliwości przyjęcia komunii duchowej.

8. Prosimy o rodzinną modlitwę w intencji chorych i cierpiących oraz o ustanie epidemii. Prosimy także o wrażliwość na tych parafian, którzy potrzebują pomocy i wsparcia.

Powyższe obowiązuje do odwołania.

Wasi duszpasterze: ks. Jarek i ks. Marcin

Uroczystość Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny

Papowo Toruńskie 25.03.2020 r.

1. Zgodnie z zapowiedzią nasza parafia przygotowała się do prowadzenia duszpasterstwa online ze względu na obecny stan zagrożenia epidemicznego.
2. Zachęcamy do śledzenia naszej strony internetowej oraz Facebooka.
3. Wszystkie msze św niedzielne 7.30, 9.00, 10.30, 12.00, 18.00 oraz msza o godz. 18.00 w tygodniu będą transmitowane online na Facebooku a w tym tygodniu uruchomimy również transmisję w oknie na naszej stronie internetowej.
4. W niedzielę od godz. 15.00 do 15.30 udając się do kaplicy i kościoła będzie można przyjąć komunię św. poza Mszą św.
5. W najbliższym tygodniu po Mszy św. wieczornej udzielimy specjalnego błogosławieństwa relikwiami Krzyża św. przemierzając ulice naszych miejscowości około godz. 18.40 i błogosławiąc wszystkie domostwa: w poniedziałek – Zakrzewko, Wtorek – Koniczynka, Środa – Papowo Toruńskie Osieki, Czwartek - Papowo Toruńskie, Piątek – Łysomice po stronie Kaplicy, sobota – Łysomice po stronie Urzędu Gminy.
6. W piątek drogi Krzyżowe o godz. 16.30w Łysomicach i o godz. 19.00 Droga transmitowana na żywo z kościoła.
7. W sobotę o godz. 11.00 młodzież bierzmowaną zapraszamy do wzięcia udziału w transmitowanym spotkaniu przygotowującym ich do Bierzmowania, Planowany termin Bierzmowania to 28 czerwca br. o godz. 12.00.
8. W niedzielę 29.03. przez połączenie online o godz. 12.00 zapraszamy dzieci I komunijne i ich rodziny na Mszę św. a po niej spotkanie formacyjne.
9. Spowiedź można odbyć na 30 min przed każdą mszą św., dla tych którzy będą chcieli natychmiast wracać do domu zostanie udzielona komunia św.
10. Za tydzień w 5 Niedzielę Wielkiego Postu w kościołach przysłaniane są Krzyże. To znak, że wkraczamy w bezpośredni czas przygotowania przyjęcia na nowo Krzyża. W tym roku na znak łączności z Kościołem jego liturgią i przeniesienia liturgii do naszych domów. Prosimy abyście również w domach przysłonili krzyże po to aby na nowo odkryć Krzyż. Który jest nie tylko widocznym znakiem wiszącym na ścianie i naszej piersi, ale jest częściej znakiem zakrytym, niewidocznym, bo często cierpienie jest przezywane w sposób ukryty. Ale tak jak krzyż nabrał sensu i znaczenia w Chrystusie ukrzyżowanym, tak i nasz krzyż nabiera znaczenia przeżywany w łączności z Nim. W Wielki Piątek wspólnie będziemy łączyć się w liturgii odsłaniając Krzyż Chrystusa i nasz krzyż klękając przed krzyżami w naszych domach i oddając im cześć. Prosimy więc patrzcie na krzyż w domu, Ci którzy jeszcze go nie mają niech zadbają o to aby się w nim pojawił. Za tydzień fioletowym bądź białym welonem przysłonimy na liturgii tak aby w Wielki Piątek go na nowo odsłonić i oddać cześć Jezusowi Chrystusowi.
11. Zapowiedź przedślubna I-a: Krzysztof Daniel Florczyk zam w Papowie Toruńskim i Kamila Konopka zam. w Toruniu, osoby stanu wolnego zamierzają zawrzeć sakramentalne małżeństwo, jeśli komukolwek znane są przeszkody kanoniczne do zawarcia tego małżeństwa zobowiazany jest poinformować proboszcza osobiście.